Myanmar was vanaf het moment dat ik het vliegveld uit liep anders. Het was te voelen in alles. Op het vliegveld heb ik gelijk twee leuke meiden uit Canada ontmoet waarmee ik een taxi kon delen naar een guesthouse. Met z'n drieen hebben we vanuit de taxi onze ogen uit gekeken!
Iedereen, mannen, vrouwen en kinderen draagt hier lange rokken. En de vrouwen versieren hun gezicht met modder! Het is zo gek, maar mooi tegelijk! Het voelt voor het eerst alsof ik Echt in een andere wereld terecht gekomen ben.

Yangon is een stad van 4 miljoen mensen, maar er is geen flatgebouw te bekennen. Het ruikt naar voedsel en afval (Heerlijk! De geur van het reizen!) zoals ik dat nog nergens anders heb geroken. De mensen zijn anders, meer Indisch dan Thai, maar zijn onwijs vriendelijk! Zoals er in Cambodja grof tegen me gesproken werd en veel te agressief flirterig zeggen ze hier alleen dat ik de haren en het gezicht van een engeltje heb. :-) Dat is toch veel leuker om te horen?

Vanavond neem ik samen met Amelie en Veronique de nachtbus naar Inle Lake, waar we van plan zijn een meerdaagse trekking te gaan doen door het verlaten heuvellandschap rondom het meer. Ik koester de stiekeme fantasie om dat op paarden te doen, maar ik heb het idee dat niet iedereen dat ziet zitten. Misschien kan ik er gewoon een dagje alleen op uit op een paard. Lijkt me weer eens heerlijk!!

Meer kan ik nu nog niet zeggen over dit land, met zijn beleefde mensen die maar wat graag met je willen praten. Ik heb 1 fantastische dag achter de rug. Zodra ik internet vind dat het toelaat om op mijn weblog te schrijven zal ik updaten, maar veel websites zijn geblokt door de Junta, zo ook reismee, waarbenjij, facebook, blogger, hotmail, yahoo, youtube, etc. Alleen de zeldzame goede internetcafe's hebben een manier om de blokkeringen te omzijlen. Vandaag heb ik dus geluk.

Tot snel! (mijn laatste weekjes!) Het aftellen gaat bijna beginnen!
An