Lombok - Perama Island - Satonda Island - Sumbawa - Komodo Island - Red beach - Flores - Rinca - Gili Laba - Woyo - Lombok - Bali

In een notendop is dit waar mijn reis door Indonesie me uiteindelijk allemaal heeft gebracht. Wat een ongelofelijk mooi en divers land! Vooral de natuur springt eruit... Wauw!
Tijdens de boottocht van Lombok naar Flores zijn we op de allermooiste plekjes gestopt om te sightseeen en te snorkelen. Ik viel stil van de schoonheid van het gekleurde koraal, terwijl ik eigenlijk heel hard door mijn snorkel wilde gillen hoe mooi het was... Ik kon er geen woorden voor vinden, behalve een mislukt 'Wauoeiiiii'.
Datzelfde geluid maakte ik ook toen er ineens drie dolfijnen langs onze boot opsprongen, en toen ik voor het eerst de 3 meter lange Komodo dragon zag. Aan de ene kant vind ik het jammer dat ik mijn gevoelens bij al deze ervaringen niet beter kan uitdrukken, maar aan de andere kant zou het zonde zijn om ze een benaming als 'fantastisch' te geven.... Het was zoveel meer.

'Janneke en ik hadden momenten dat de perfectie van Alles de hele ervaring bijna surrealistisch maakte. In een hangmat, in de zon. De geur van een vuurtje en gitaarspelen en getrommel op de achtergrond. De geluiden van de golven en een zacht briesje op de huid... Wauw. De avond op Perama Island eindigde met een heerlijk Indonesisch diner en muziek en Lombok-dance onder de sterren op het verlaten eiland.
Nu, in het donker van de donkerste nacht die ik ooit heb meegemaakt word ik overspoeld door emoties. Ik voel zowel geluk als verdriet, dankbaarheid, eenzaamheid, heimwee, zegeningen en zelfverzekerdheid. Daarnaast zie ik de maan, sterren en het water waar de boot zich doorheen snijdt. Ik voel het water opspatten in mijn gezicht en proef het zout, waarna de wind het weer droogt. Ik hoor de boot, de wind, het water en de Indonesische B film die de crew aan het kijken is.... en ik besef dat de wereld zo groot is.... en dat ik, zelfs met al mijn reizen nog maar zo weinig van alles heb gezien! De tranen schieten me in de ogen en woorden schieten weer eens tekort om het gevoel van bewondering en dankbaarheid te omschrijven dat deze ervaring bij me oproept. Ik als mens ben zo'n klein, nietig en onbelangrijk ding... Maar ik maak deel uit van zo'n machtig en mooi geheel!! Wauw... Ik voel me... 'Wauoeiiii'

Eenmaal aangemeerd op Flores had ik 6 dagen om bij Kelimutu te komen, mijn drijfveer achter de hele boottrip naar Flores. Dit bleek echter alleen mogelijk te zijn met een auto. Gelukkig zat de Perama-boot vol reislustige avonturiers (14 mensen om precies te zijn). 4 ervan zagen het helemaal zitten om met mij de kosten voor een auto te delen. Samen met Janneke, Jonathan en Gabriel zijn we er in 4 dagen in geslaagd om de kratermeren van Kelimutu NP en nog veel meer toffe bezienswaardigheden op Flores te bezoeken. Flores heeft me elke dag weten te verrassen, in zowel positieve als negatieve zin.

'Om 9.00u zijn we vandaag met onze snotverkouden driver (hij heet Renau, Renell, o.i.d.) vertrokken richting Bajawa. We zijn een aantal keer gestopt. Soms voor het magische landschap, soms simpel ter vermaak van Renau. Ik verdenk hem er namelijk van geweten te hebben wat er zou gebeuren toen hij ons op een uitzichtpuntje langs de weg afzette. Een groep kinderen kwam op ons af gerend. Hartstikke leuk natuurlijk, jullie weten allemaal dat ik van kinderen hou. Maar na 2 minuten werden deze kinderen wel erg hardhandig. Het begon met handjes geven, maar al gauw trokken ze aan mijn haren en voelde ik ze hard in mijn arm knijpen. Echt Echt heel hard. Ze hadden ons omsingeld en begonnen ons nu te krabben. Ondertussen zat onze driver veilig in de auto te lachen. Zelfs toen ik hem de bloedende krassen op mijn rechterarm liet zien kon hij die grijns niet van zijn gezicht vegen. Het enige dat hij te zeggen had was 'they kannibals'. Ha ha. Ik ben serieus twee dagen overstuur geweest van deze kinderen die ons opzettelijk pijn deden'

Wat ook schokkend was, maar lang niet zo als de 'horrorkinderen' was de botsing die we met een motor hadden. Maar dat is blijkbaar een heel acceptabel deel van de dagelijkse gang van zaken op Flores, wat niet vreemd is, aangezien iedereen maar wat aanrommelt op de weinige smalle bergweggetjes in het binnenland.
De mooiste ervaringen waren Kelimutu, wat echt ongelofelijk mooi was (zie de foto's!). Een verborgen hotspring in Moni, gelegen tussen honderden rijstveldjes, ver uit het zicht van de (weinige) toeristen op het eiland. Ook erg leuk was het spontane theekransje dat we hadden bij een gezin op Flores toen we verdwaald waren onderweg naar een 'traditional village'.

De reis terug naar Bali was even gaaf als de heenreis, 13 andere backpackers en slapen op het dek.... Superleuk. Op dit moment zit ik in Ubud op Bali. Een leuk artistiek dorpje waar veel kunst wordt verkocht en tentoonstellingen zijn. Om mezelf te verwennen zit ik in het leukste hotelletje dat ik ooit heb gezien. Zaterdag vlieg ik naar Bangkok om daar Mandy te ontmoeten. Ik kan bijna niet meer wachten!

Bedankt allemaal voor de leuke reacties en mailtjes! Het is echt onwijs leuk om iets van jullie te horen, ik kijk er elke keer weer naar uit om even te internetten! Thanx!

Liefs en tot snel! Mandy, jij helemaal!
An