Verkleedpartijtjes in Pingyao en op de foto met wel 20 Chinezen achter elkaar! Fietsen tussen de sproeiers door (wat een verademing!) en genieten van de Chinese cultuur. Een kleine greep uit onze ervaringen in Pingyao. En dat is nog maar het begin!

Op dit moment zitten we in Xi'an, waar we gisteren opnieuw met onze Nieuw Zeelandse vriend hebben afgesproken.
Talitha kwam ook naar Xi'an, dus in de avond besloten we met z'n vieren naar de fountainshow te gaan. Klinkt heel fout, en dat was het ook (een beetje). Maar Leuk was het wel!
De show was nog niet begonnen of Kael en Jolien hielden een zwemwedstrijd in het gras. Gras is hier schaars, dus hebben we op blote voeten genoten van het gras tegen onze huid. We hebben erin gerold, gespeeld en genoten van het moment. Wat hele leuke foto's opleverde.

Omdat de show nog steeds niet wilde beginnen (het was wel al donker) hebben we maar een lichtgevende, zingende vibrobal gekocht. Hiermee was (vooral voor Kael en een heleboel bange kleine kinderen) de wachttijd zo voorbij.

Op het moment dat de eerste waterstralen de hoogte in spoten en de muziek zijn opzwepende melodieen liet klinken besloten we dat we een betere plek wilden hebben om de show te kunnen zien... En wat is een betere plek dan Midden in het Spektakel??
Een paar tellen later doken we tussen de muur van Chinezen de fonteinvloer op. Er werd gelachen, gedanst, uitgegleden en vooral genoten! Kleddernat en heerlijk afgekoeld hebben we uitgepuft op een stoepje in het park. De foto's zijn hilarisch, mijn zwarte ondergoed scheen door mijn kleding alsof ik het er over aan had getrokken.

Eenmaal een beetje opgedroogd durfde ik me wel weer tussen het volk te begeven. Samen met Kael en een groep Chinezen die we hadden overgehaald om mee te doen deden we de Nieuw Zeelandse rugby 'haka' die wij in Datong al (enigszins) van hem hadden geleerd. Omdat het lied in Maori toch iets te moeilijk was voor al onze hakagenoten besloten we om alleen te klappen en te stampen, nog steeds erg indrukwekkend.

Naderhand hebben we nog een tijd staan kletsen met een Chinees meisje genaamd Jocelyn. Toen we terug gingen naar ons hostel kreeg ik van haar, haar supermooie kettinkje van een jade Boeddha. Lief! Zondag hebben we weer met haar afgesproken. Dan geef ik haar ook iets moois terug.

Omdat we allemaal niet veel zin hadden om al afscheid van elkaar te nemen besloten we om nog een KTV mee te pakken... Een KTV? Een karaokebar!!! Superlache, we hebben tot 3 AM de sterren van de hemelgezongen. Toen was het tijd om ons bedje op te zoeken. De volgende ochtend zouden we vroeg naar het terracottaleger gaan. (was trouwens echt heel erg gaaf!) Dus we namen afscheid van Kael, die nog vroeg of ik de volgende dag met hem mee wou naar Chendu om wat bergen te beklimmen. Helaas, maybe another time, ik kom zeker terug in China, en over Nieuw Zeeland denk ik stiekem ook!

Straks gaan we lekker pizza eten (geen Chinees meer!!

) en daarna naar het pretpark om de hoek! Hahaha, even helemaal geen Chinees gedoe! Is ook wel eens leuk.

Onze tijd zit er weer bijna op. Ik kijk heel erg uit naar mijn vriendje thuis, maar ik zou liever zien dat hij hierheen kwam

. China is zo bijzonder!

- Anne -